Terapia bólu – Masaż – Biofeedback

Autor: WlodekC

  • Rodzaje bólu

    Ból bólowi nie równy. A zależy od przyczyny. Jak? Zobacz poniżej:

    ostry / rwący / kujący – zwykle przyczyną jest korzeń nerwowy;
    tępy / paraliżujący / ściskający – przyczyną są mięśnie;
    lekko ostry – przyczyną może być nerw;
    palący / piekący – przyczyną może być nerw współczulny;
    głęboki / tępy – pochodzenia kostnego;
    ostry / bardzo mocny – może sugerować złamanie;

  • Skutki udaru mózgu

    Najczęściej obserwowane:

    1. utrata prawidłowego napięcia mięśniowego: wiotkość, spastyczność

    2. zaburzenia czucia

    3. nietrzymanie moczu, kału

    4. trudności w przełykaniu = DYSFAGIA

    5. upośledzenie mowy = DYZARTIA

    6. zaburzenie utrzymania równowagii i koordynacji (drżenie) = ATAKSJA

    7. wykonywanie zbyt obszernych ruchów, niedostosowanych do obiektu = DYSMETRIA

    8. niemożność wykonania celowego ruchu = DYSPRAKSJA

    9. niemożność wypowiedzenia się za pomocą mowy = DYSFAZJA EKSPRESYJNA – afazja ruchowa

    10. niemożność rozumienia wypowiadanych wyrazów = DYSFAZJA RECEPCYJNA – afazja czuciowa

    11. niemożność rozpoznawania znajomych przedmiotów = AGNOZJA:

    • agnozja wizualno-percepcyjna
    • agnozja wizualno-przestrzenna
    • agnozja wizualno-konstrukcyjna
    • agnozja dotykowa (astereognozja)
    • agnozja słuchowa

    12. uporczywe powtarzanie tej samej odpowiedzi = PERSEWERACJA

    13. ignorowanie chorej strony oraz pobliskiej przestrzeni = ZESPÓŁ ZANIEDBYWANIA POŁOWICZEGO

  • Spastyczność

    Spastyczność jest to zaburzenie czuciowo-ruchowe, powstałe w wyniku uszkodzenia górnego neuronu ruchowego i objawiające się mimowolną, przerywaną lub stałą aktywacją mięśni.[Pandyan A.D., 2005]. Objawiać się może jako:

    1. ciągła aktywność mięśniowa wywołująca nieprawidłową postawę ciała – dystonia spastyczna;
    2. mimowolna i przemijająca aktywność mięśni, która nawraca przypadkowo – gwałtowne skurcze;
    3. zwiększona amplituda odruchów ścięgnistych – wzmożenie odruchów;
    4. zwiększony opór podczas wykonywania ćwiczenia biernego.
    Typowy wzór skurczowy po udarze przy spastyczności

    Tułów – zgięcie boczne
    Bark – skierowany do tyłu i w dół (retrakcja, depresja)
    Ramię – skierowane do wewnątrz i w przywiedzeniu
    Łokieć – zgięty
    Przedramię – skierowane do wewnątrz
    Ręka – zaciśnięta w pięść, kciuk najczęściej wewnątrz, opadająca (zgięcie boczne)
    Miednica – skierowana do tyłu
    Biodra – wyprostowane
    Udo – skierowane do wewnątrz
    Kolano i staw skokowy – wyprostowane
    Stopa – zgięta ku dołowi, opadająca, odwrócona do wewnątrz

    Skutki długotrwałej spastyczności

    Długotrwała dystonia spastyczna powoduje zmiany wewnątrzmięśniowe i tkanki łącznej prowadząc do utrwalonych przykurczów. Mięśnie i ścięgna stają się mniej podatne na rozciąganie, sztywne, z czasem ulegają zwłóknieniu, atrofii (zanikowi) i sztywności w przykurczu niepoddającym się leczeniu. W początkowym etapie spastyczności zmiany strukturalne w mięśniach powodujące sztywność (skrócenie i tixotropia) są odwracalne. Dlatego nie należy zwlekać z rozpoczęciem terapii – tutaj czas odgrywa istotna rolę – im wcześniej tym lepiej!!!